維基百科

尼基弗羅斯·塞奧托基斯

尼基弗羅斯·塞奧托基斯 (希臘語：Νικηφόρος Θεοτόκης；俄語：Никифор Феотоки or Никифор Феотокис；1731年生於克基拉 - 1800年逝於莫斯科)是一位希臘學者及神學家，後來成為俄羅斯帝國南部諸省的總主教。作為一名博學者，他在當時的希臘人之間被尊為「國家的老師」。[1]

尼基弗羅斯·塞奧托基斯
出生(1731-02-15)1731年2月15日
克基拉
逝世1800年5月31日（儒略曆） / 1800年6月12日（公曆）
莫斯科丹尼洛夫修道院（希臘語：Μονή Ντανίλοφ）
墓地丹尼洛夫修道院（希臘語：Μονή Ντανίλοφ）
語言現代希臘語
母校博洛尼亞大學
帕多瓦大學
職業祭司
神學家
信仰東正教
家族塞奧托基斯家族（希臘語：Οικογένεια Θεοτόκη）

早年生活

尼基弗羅斯出生於希臘克基拉（當時隸屬於威尼斯共和國）。他接受了聖僧耶雷米亞斯·卡瓦迪亞斯的通諭教育，後者也是埃夫耶尼奧斯·沃爾加里斯（希臘語：Ευγένιος Βούλγαρης）的老師。大約18歲時，他前往義大利，並就讀於博洛尼亞大學和帕多瓦大學。[2]

1748年，他回到克基拉，以修道士的身份加入教會，並於1754年晉升為聖僧（英語：Hieromonk）。然而，與進行教會儀式相比，他更熱衷於教育年輕一代。1758年，他在克基拉開設了自己的學校，[3] 即「共同學校」，在那裡教授各種科目，包括希臘和義大利文學、語法、地理、修辭學、物理學、數學以及哲學。作為施洗者約翰教堂的布道者（希臘語：Ιεροκήρυκας）以及物理學和數學教科書的作者，他在當地小有名氣。

尼基弗羅斯·塞奧托基斯引起了普世牧首塞繆爾·漢澤里斯（希臘語：Σαμουήλ Χαντζερής）的注意，後者於1756年任命他為君士坦丁堡教會的布道者。然而，尼基弗羅斯在君士坦丁堡停留的時間並不長；在接下來的十年裡，他的大部分時間是在萊比錫度過的，在那裡他出版了著作《物理學》；他也一度定居於雅西。[4]

在萊比錫居住期間，他被選為費城大主教。[5] 但在與威尼斯希臘社區的代表書信往來三年後，他沒有接受這一職位。他提出的東正教應當相對於威尼斯當局和天主教會獨立運作的理念不被接納，這迫使他永遠辭去職務。

在俄生涯

在俄羅斯女皇葉卡捷琳娜二世統治期間，大量希臘專業人士受邀來到她的帝國，幫助管理黑海北岸新近被征服的「新俄羅斯」的土地（即今天的烏克蘭南部）。1776年，尼基弗羅斯收到克基拉同鄉埃夫耶尼奧斯·沃爾加里斯的邀請也來到了俄羅斯帝國。當時埃夫耶尼奧斯·沃爾加里斯剛被任命為斯洛維揚斯克和赫爾松的大主教。[6] 沃爾加里斯最初將他安排在波爾塔瓦教區，該教區覆蓋了烏克蘭中南部的大部分地區。沃爾加里斯培養了這位年輕的神學家作為他的繼任者，而尼基弗羅斯確實在沃爾加里斯於1779年退休時繼承了他的大主教職位。1782年（一說為1786年），尼基弗羅斯被調往阿斯特拉罕，在那裡擔任阿斯特拉罕和斯塔夫羅波爾的大主教直至1792年。

晚年經歷

1792年6月15日，由於健康狀況不佳，尼基弗羅斯從大主教職位上退休。聖主教會議（英語：Holy Synod）任命他為佩列斯拉夫爾-扎列斯基聖三一小丹尼洛夫修道院的院長。尼基弗羅斯沒有前往位於鄉村地區的佩列斯拉夫爾，而是要求留在莫斯科，並於1792年9月29日被任命為莫斯科丹尼洛夫修道院院長。他在那裡進行小規模的修道院人事管理（根據官方提供的預算，共有12名修道士和8名雇員），並繼續他的文學工作，以此度過餘生。[7]

尼基弗羅斯於1800年在莫斯科去世，並被埋葬在丹尼洛夫修道院的墓地里。他的墓碑以及墓地的其他部分在20世紀30年代被毀。截至2006年，修道院方面報告稱根據舊文獻已大致確定了墳墓的位置，並計劃在該地區進行考古發掘。[7]

意識形態

在當選為費城大主教期間，尼基弗羅斯·塞奧托基斯對東正教自由運作的理念以及東正教與君士坦丁堡普世牧首的隸屬關係這一主題表現出特別的熱情，這當然是威尼斯當局不允許的。天主教徒試圖控制東正教的努力激起了他的強烈反應，以至於他宣布放棄東西教會統一（希臘語：Ουνία）的理念。[8]

在他於俄羅斯期間，除了他的學術和神學工作外，尼基弗魯斯還因其反對持不同政見的宗教團體（如舊禮儀派和精神基督徒（英語：Spiritual Christianity））的爭議而聞名。尼基弗魯斯對旨在讓舊信徒放棄儀式並加入正規教會的宣傳和執行方法收效甚微而感到失望。因此從1780年夏天開始，他開始接觸舊信徒社區，並提出如果他們接受官方教會的統治，就讓他們的教會合法化。

在接下來的二十年裡，當烏克蘭和俄羅斯南部的一些舊信徒社區接受這一安排時，這一安排便以「信仰統一」的名義在全國範圍內擴散。[9][10] 一些學者認為尼基弗魯斯在 1786年左右創造了「杜霍博爾（英語：Doukhobors）」一詞來指代精神基督徒，[11] 而另一些學者則將其歸因於他在波爾塔瓦的繼任者安布羅斯大主教。

後世紀念

克基拉的主要購物街尼基弗羅·塞奧托基就是以他的名字命名的。

個人著作

 
尼基弗羅斯·塞奧托基斯
  • Στοιχεία Φυσικής εκ νεωτέρων συνερανισθέντα, υπό Νικηφόρου Ιερομονάχου του Θεοτόκου, τόμοι Α'-Β', 萊比錫 1766-1767.
  • Λόγοι εις την Αγίαν και Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, μετά και τινών πανηγυρικών, επιφωνηματικών και επιταφίων, 萊比錫 1766.
  • Πόνημα χρυσούν Σαμουήλ Ραββί του Ιουδαίαου εξελέγχον την των Ιουδαίων πλάνην, 萊比錫 1769.
  • Του οσίου πατρός ημών Ισαακ επισκόπου Νινευί του Σύρου τα ευρεθέντα ασκητικά, 萊比錫 1770.
  • Σειρά ενός και πεντήκονοτα υπομνηματιστών εις την οκτάτευχον και τα των Βασιλειών, 萊比錫 1772.
  • Απόκρισις Ορθοδόξου τινός πρός τινα αδελφόν Ορθόδοξον περί των της Κατολίκων Δυναστείας και περί του τίνες οι Σχίσται και οι Σχισματικοί και οι Εσχισμένοι, 薩勒河畔哈雷 1775.
  • Προσφώνημα τη ευσεβεστάτη, θεοστέπτω, σεβαστή, τρισμεγίστη και φιλανθρωποτάτη αυγούστη κυρία Αικατερίνη Αλεξιάδι, ..., εκφωνηθέν υπό Νικηφόρου, αρχιεπισκόπου Σλαβονίου και Χερσώνος, καθ' ην ημέραν επί τον της αρχιερωσύνης βαθμόν προεβιβάσθη, 柏林 1968.[12]
  • Απόδειξις του κύρους των της νέας και παλαιάς Διαθήκης βιβλίων, και των εν αυτοίς αληθείας υπεράσπισις ή ανασκευή της εκ του Βολταίρου βίβλου, 維也納 1794.
  • Κυριακοδρόμιον, ήτοι ερμηνεία και μετ' αυτήν ηθική ομιλία εις το κατά πάσαν Κυριακή εν ταις αγίαις των Ορθοδόξων Εκκλησίαις αναγιγνωσκόμενον Ευαγγέλιον, 莫斯科 1796.[13]
  • Στοιχείων Μαθηματικών εκ παλαιών και νεωτέρων συνερανισθένων, τόμοι 3, 莫斯科 1798 (ο πρώτος τόμος) –1799(οι δύο άλλοι).[14][15][16]
  • Στοιχεία Γεωγραφίας, 維也納 1804.[17]
  • Εξήγησις του κατά Ρασκολνίκων λόγου εν τη επιστρέψει αυτών, 1915.
  • Λόγος εκφωνηθείς εν τη Κυριακή της Ορθοδοξίας, εν Πουλτάνη Ρωσίας, 1915.
  • Νικηφόρου του Θεοτόκη λόγος "Μακάριος ος εύρε φρόνησιν", 1892.
  • Λόγος εις τον αποχωρισμόν αυτού εκ της επαρχίας, 1892.
  • Διάφοροι λόγοι Νικηφόρου ιερομονάχου Θεοτόκου αφιερούμενοι τω πατριάρχη Ιεροσολύμων κυρίων Εφραίμ, 萊比錫 1770.[18]

參考文獻

  1. ^ Κέρκυρα - Ελλάδα - Λογοτεχνία 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2008-05-09..
  2. ^ «Θεοτόκης Νικηφόρος;1731, Κέρκυρα – 1800, Μόσχα», στο Ελληνομνήμων 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2013-05-05..
  3. ^ Μουρούτη-Γκενάκου 1979, 3. Όπως παρατίθεται στο Ελληνομνήμων
  4. ^ Dēmaras, Kōnstantinos. A history of modern Greek literature. SUNY Press. 1972: 137–138. ISBN 0-87395-071-2. 
  5. ^ Πρακτικά εκλογής του Νικηφόρου Θεοτόκη ως μητροπολίτη Φιλαδελφείας και επικύρωσή της από τις βενετικές αρχές.
  6. ^ Никифор Феотоки - Βιογραφία (Ρωσικά)
  7. ^ 7.0 7.1 Последние годы жизни архиепископа Никифора в должности управляющего Московским Даниловым монастырем (Archbishop Nikephoros' last years of life and his service as the abbot [upravlyayushchiy] of Moscow's Danilov Monastery). A conference paper by the Abbot (namestnik) of Moscow's Danilov Monastery Archimandrit Alexy at the Conference on the life and work of Eugenios Voulgaris and Nikephoros Theotokis. (Corfu, 2006-06-27). （俄語） The last years of life of Archbishop Nikephoros
  8. ^ Θεοτόκης Νικηφόρος;1731, Κέρκυρα – 1800, Μόσχα; στη βιβλιοθήκη Ελληνομνήμων 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2013-05-05..
  9. ^ Yu.A. Katunin (Катунин Ю. А.), A.V. Belsky (Бельский А. В.) ЭТАПЫ БОРЬБЫ ЗА СОЗДАНИЕ ЦЕРКВИ У СТАРООБРЯДЦЕВ 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2008-02-29. (Stages of the struggle for creating a church among the Old Believers)
  10. ^ Irina Paert. "Old Believers, Religious Dissent and Gender in Russia, 1760-1850". Manchester University Press, 2003. ISBN 0719063221 On Google Books
  11. ^ Spiritual Origins and the Beginnings of Doukhobor History 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2010-11-13.. A keynote address given by Russian ethnographer and archivist Svetlana A. Inikova at the Doukhobor Centenary Conference, held at the University of Ottawa on October 22-24, 1999.
  12. ^ Ψηφιοποιημένο κείμενο .pdf στη Βιβλιοθήκη Ανέμη.
  13. ^ Κυριακοδρόμιον: ήτοι Ερμηνεία και μετ' αυτήν ηθική ομιλία εις τα κατά πάσαν Κυριακήν εν ταις αγίαις των ορθοδόξων χριστιανών εκκλησίαις αναγινωσκόμενα Ευαγγέλια. / Νικηφόρου Θεοτόκου του Αστραχανίου και Σταυρουπόλεως Αρχιεπισκόπου Έκδοσις τετάρτη, Υπό των του αοιδίμου Νικολάου Π. Ζωσιμά ευγενεστάτων και ευσεβεστάτων γενικών επιτρόπων, των εν Μόσχα, κυρίων Αντωνίου Π. Κομιζοπούλου, Μιχαήλ Ι. Μποσταντζόγλου Και Τριανταφύλλου Δ. Κρίτζου, Ελλήνων πολιτών Νίζνης, ίνα διανεμηθή δωρεάν εις τας αγίας των ορθοδόξων εκκλησίας, κατ' ενδιάθηκον αυτού εντολήν. Ένα από τα Κυριακοδρόμια στν πραγματικότητα.
  14. ^ Α' Τόμος Στοιχείων μαθηματικών εκ παλαιών και νεωτέρων / Συνερανισθέντων υπό του πανιερωτάτου Αρχιεπισκόπου πρώην Αστραχανίου κυρίου Νικηφόρου, Φιλοτίμω δε δαπάνη εκδοθέντων, Όπως δωρεάν διανέμωνται τοις εν τοις Ελληνομουσείοις Φοιτώσιν, υπό των τιμιωτάτων και φιλογενών αυταδέλφων Ζωσιμά 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2007-09-25..
  15. ^ Β' Τόμος 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2007-07-15..
  16. ^ Γ' Τόμος 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2007-07-29..
  17. ^ Στοιχεία Γεωγραφίας / ερανισθέντα υπό του Αρχιεπισκόπου Νικηφόρου του Θεοτόκου πλείστοις δε Σημειώμασι και Σχήμασι πλουτισθέντα υπό Ανθίμου Γαζή. Επιστασία Ιωνά του εκ Μονής Κλήμεντος της εν Ολύμπω 網際網路檔案館的存檔，存檔日期2008-02-26..
  18. ^ Μουρούτη-Γκενάκου, 1979, όπως παρατίθεται στο Ελληνομνήμων.

參考書目

  • Βλαχάκης, Γ. 1991, Η "φυσική" του Νικηφόρου Θεοτόκη σταθμός στην επιστημονική σκέψη τον 18ο αιώνα., Διδακτορική διατριβή,Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα.
  • Πατηνιώτης, Μ. 2001, Απόπειρες διαμόρφωσης επιστημονικού λόγου στον ελληνικό χώρο του 18ου αιώνα. Αρχές της φυσικής φιλοσοφίας στο έργο του Ευγένιου Βούλγαρη και του Νικηφόρου Θεοτόκη, Διδακτορική διατριβή, Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Επιστημών και της Τεχνολογίας, Αθήνα.
  • Μουρούτη-Γκενάκου, Ζ. 1979, Ο Νικηφόρος Θεοτόκης (1731-1800) και η συμβολή αυτού εις την παιδείαν του γένους, Βιβλιοθήκη Σοφίας Ν. Σαριπόλου, Αθήνα.
  • Vlahakis, G. 1987, L』oeuvre scientifique de Nikiphoros Theotokis: tentative d』approche fondee plus particulierement sur les "Stichia Physikis" (Elements de Physique), Revue Etudes Sud-Est Europ., XXV, 3:251-261.

外部連結

取自「https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=尼基弗罗斯·塞奥托基斯&oldid=80468045」